Dit raakt mij! Dat afzeiken van de totale beroepsgroep, Coach.
Opnieuw kwam ik het weer tegen:
“Coaching is moderne kwakzalverij”
“Heel Holland coacht maar bakt er weinig van.”
“De meeste coaches doen meer kwaad dan goed.”
Zomaar dus even een paar headlines uit het nieuws van de afgelopen tijd.
Waar maak ik me druk om?
Ik stoor me eraan dat mijn mooie vak, waar ik zo keihard voor heb gewerkt door deze en gene achteloos wordt weg gezet. De goede coach wordt te makkelijk op een hoop geschoven met collega’s zonder diploma of kennis. Mijn vak waar ik meer dan 15 jaar (!!) voor naar school ben gegaan, waar ik veel tijd en geld aan erkende kwaliteitsopleidingen heb besteed om mezelf met al mijn aannames en gewoonten te kennen, om mijn vak van alle kanten te kennen. Ja, ook de onconventionele. De onderste steen wilde ik boven hebben.
Het coachingsvak is een vak waar ik en vele andere kwaliteitscoaches met mij met liefde, aandacht, kennis, zorgvuldigheid, passie en plezier elke dag weer in werken. Er lopen zo veel geweldige vakkundige collega’s rond. We ontlasten de GGZ. We zorgen ervoor dat mensen weer zin krijgen in het leven. We helpen mensen opkrabbelen na stress, depressie of burn-out. We begeleiden ze naar nieuw werk. Etcetera. Dat scheelt de maatschappij bakken met geld. Dat levert een hoop op: Geluk, liefde, gezondheid, zelfkennis.
Ik vind het absoluut zinvol de kwaliteit van ons vak te blijven bespreken, maar laten we vanaf nu gewoon alsjeblieft één ding afspreken:
Veeg niet alle coaches op een hoop. Je kan er maar zo een nodig hebben. Dank u wel.
0 Reacties